Áfanginn fjallar um geðheilsu og geðræn vandamál. Nemendur kynnist helstu hugmyndum sálfræðinnar um streitu, streitustjórn, geðheilbrigði, afbrigðileika og meðferð. Þeir fái aukinn skilning á sálrænum vandamálum, bæði sínum eigin og annarra. Þeir fái innsýn í ástand og aðstæður geð- og hugsjúkra. Lögð er áhersla á að nemendur átti sig á samspili líkamlegra og andegra þátta í tengslum við geðheilbrigði og þróun geðraskana.
Þeir kynnist afbrigðasálfræði, hugtökum hennar, flokkunar- kerfi og meðferðarformum. Nemendur æfist í heimildavinnu og lestri á rannsóknum.
Meginmarkmið áfangans er að nemendur öðlist skilning á geðheilsu, geðrækt og eðli geðraskana svo þeir geti skilið hvernig þeir geta tekið ábyrgð á eigin geðheilbrigði.
SALF2IS05
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
Geðheilsu og geðröskunum
Helstu hugtökum og kenningum geðsálfræðinnar
Orsökum, einkennum, áhættuþáttum og tíðni geðraskana
Meðferðarúrræðum og meðferðarhorfum vegna frávika
Einkennum streitu, áhrifum hennar á heilsu og leiðum til að vinna gegn henni
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
Afla upplýsinga, greina þær og setja í fræðilegt samhengi
Miðla upplýsingum um geðheilsu og geðsjúdóma skýrt og skilmerkilega í ræðu og riti
Greina hvenær er um frávikshegðun að ræða og hvers eðlis hún er út frá tilteknum viðmiðum
Greina hvaða meðferðarform henti mismunandi geðröskunum og setja upp ímyndaðar meðferðir
Greina hvað telst vísindalega aðferð við greiningu geðsjúkdóma og mat að meðferð.
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
Vinna úr rannsóknargögnum og leggja á þau mat
Taka afstöðu til og rökræða ýmis álitamál er tengjast efni áfangas
Tjá sig á upplýstan hátt í ræðu og riti um geðheilbrigði og frávik
Tileinka sér fordómaleysi gagnvart geðfötluðum
Geta gert minni háttar rannsókn á geðheilbrigði og frávikum frá geðheilbrigði
Þekking er metin með rafrænum heimaprófum, tímaprófum, skriflegum verkefnaheftum, einstaklings- og hópa verkefnum sem bæði eru unnin í tímum og heima.
Leiknin er metin út frá vinnubrögðum við notkun heimilda, samningi eigin texta og skilning á niðurstöðum rannsókna.
Hæfnin er metin út frá þátttöku og árangri í samræðum, rökræðum og skoðanaskiptum við jafningja og kennara og hæfni til setja fram rannsóknartilgátu.