Þættir úr Evrópusögu og Íslandssögu frá upphafi til 19. aldar. Farið er í valda efnisþætti á eftirfarandi sviðum:
a) Mannkynsaga: Endurreisn, landafundir og siðaskipti; upphaf nútímaþjóðfélaga, upplýsingarstefna, iðnbylting, lýðræðis- og stjórnarfarsþróun.
b) Saga Íslands frá upphafi fram á 19. öld: Landnám, þjóðveldi og stjórnarfarsþróun, Ísland undir erlendri stjórn, siðaskipti, galdraöld og upplýsing.
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
-meginþáttum samfélaga í Evrópu og nokkrum samfélögum utan Evrópu á síðari öldum.
-hvernig listir og menning nútímans sækja til endurreisnar og listastefna tímabilsins.
-hvernig ákveðnir þættir eldri menningar hafa haft áhrif á samfélög nútímans.
-því að ýmis hugtök í nútímaumræðu eru mótuð á þessu tímaskeiði sögunnar, t.d.
í upplýsingarstefnu og frönsku byltingunni.
-meginþáttum íslensks þjóðfélags á fyrri öldum og áhrifum þeirra á íslenskt nútímasamfélag.
-hvernig saga Íslands tengist mannkynssögu.
-mikilvægi gagnrýninnar hugsunar.
-tegundum heimilda og helstu vinnubrögðum við heimildaleit og heimildanotkun.
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
-lesa einfalda sagnfræðilega texta á íslensku og ensku og túlka merkingu þeirra.
-tengja atburði samtímans við fortíðina og geti lýst sögulegri þróun og framvindu.
-nota fjölbreyttar gerðir heimilda.
-að tjá sig munnlega og skriflega um tiltekin söguleg fyrirbæri tímabilsins.
að þjálfa, viðhalda og styrkja markmið sagnfræðilegra vinnubragða, m.a. með hliðsjón af upplýsingartækni nútímans.
-að kynna sögulegt efni fyrir jafningjum af nokkurri dýpt.
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
-koma söguþekkingu sinni og söguskilningi til skila á fjölbreyttan hátt.
-geta séð sjálfan sig sem þátttakanda og skoðanda í sögulegu samhengi.
-öðlast tímaskyn í sögulegu samhengi og átta sig á sögulegu afstæði.
-geta tekið þátt í flóknari skoðanaskiptum og rökræðum um sagnfræðileg efni.
-tjá sig með hugtökum sem notuð eru í lýðræðisþjóðfélagi og komin eru úr sögu tímabilsins, t.d. úr frönsku stjórnarbyltingunni.
átta sig á að skoðanir geti byggt á sögulegu afstæði og temja sér víðsýni sem dragi úr fordómum.
-öðlast leikni í að tjá sig í ræðu og riti um efni áfangans með skírskotun til samtímans.