Viðfangsefni mannfræðinnar er manneskjan sem dýrategund. Í áfanganum er farið yfir helstu nálganir mannfræðinnar að mannskepnunni. Meginhluti efnisins beinist að félagslegri mannfræði og nemendur kynnast rannsóknaraðferðum og helstu umfjöllunarefnum mannfræðinga. Lögð er áhersla á að nemendur kynnist mismunandi menningarheimum og fái þjálfun í að beita afstæðishyggju sem hluta af aðferðarfræði fagsins. Meðal þess sem tekið verður fyrir er fjölbreytileiki í fjölskylduformum, hjúskap, sifjakerfum, ættrakningu, kynhlutverkum, lagskiptingu, stríðsrekstri, friðarferlum, hagkerfum og trúarhugmyndum. Heildræn sýn mannfræðinnar á hvernig mismunandi stofnanir samfélagsins tengjast og hafa áhrif hver á aðra er höfð í forgrunni sem og hvaða hlutverki mannfræðin hefur í hnattrænu samfélagi nútímans og framtíðar. Nemendur fá einnig innsýn í nálgun líffræðilegrar mannfræði, til dæmis prímatafræði, fornmannfræði, erfðamannfræði og réttarmannfræði.
Félagsgreinaáfangi á 2. þrepi.
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
fjórskiptingu mannfræðinnar
sögu mannfræðinnar sem fræðigreinar
rannsóknum erlendra og íslenskra mannfræðinga hérlendis og erlendis
sértækum hugtökum mannfræðinnar
sérstöðu mannfræðinnar og skyldleika hennar við aðrar greinar félagsvísinda
nokkrum fjarlægum og nálægum menningarheimum
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
leggja gagnrýnið mat á þróunarhugtakið bæði hvað varðar líffræðilega og menningarlega þróun
beita aðferðarfræði mannfræðinga
skoða fjarlæg og nálæg samfélög í gegnum kenningargleraugu mannfræðinnar
afla upplýsinga, greina þær og setja í fræðilegt samhengi
nýta fræðilegan texta á íslensku og erlendu tungumáli
miðla skýrt og skilmerkilega fræðilegu efni í ræðu og riti
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
vinna úr rannsóknargögnum og leggja á þau mat
sýna frumkvæði að raunhæfum lausnum
meta eigin frammistöðu og annarra á gagnrýninn hátt
beita afstæðishyggju í umræðum um menningarleg málefni og þekki til takmarkana hennar