Í áfanganum er lagður grunnur að hagnýtri beitingu eðlisfræðilegra og stærðfræðilegra lögmála í málmiðnaði, með hliðsjón af þekkingu nemenda á efnisfræði, suðuaðferðum, samsetningum og eiginleikum efna. Nemendur leita lausna á viðfangsefnum sem upp koma með útreikningum sem tengjast flatarmálsfræði, hlutfallareikningi, efnisnýtingu og fleiru. Unnið er með einingar SI kerfisins og ýmsar stærðfræðiformúlur sem tengjast greininni. Fjallað er um hugtök eins og t.d.: skerhraða, drifhlutföll, þenslu, rúmtak, þrýsting og spennu.
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
helstu hugtökum og SI einingum sem tengjast viðfangsefnum greinarinnar.
reikniaðferðum sem beitt er í útreikningum flatar-, rúmmáls- og massareiknga.
reikniaðferðum sem beitt er í útreikningum hlutfallareiknings og veldisreikninga.
helstu mælieiningum sem notaðar eru í greininni.
helstu afleiðingum af reikningsskekkjum.
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
reikna rúmmál, massa og flatarmál.
reikna efnismagn og nýtni út frá gefnum forsendum.
reikna hlutföll, skerhraða, þenslu og samdrátt.
reikna sig á milli einingakerfa (mála og voga).
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
nýta formúlur og lögmál til lausnaleitar.
stýra verki af öryggi frá efnisrekka til afhendingar.
afla sér upplýsinga um eiginleika efna og tækja og lesa úr þeim.
Lögð er áhersla á fjölbreytt námsmat með leiðsögn. Námsmatið er í höndum kennara viðkomandi áfanga en þarf að fylgja þeim reglum sem kveðið er á um í skólanámskrá.