Nemendur öðlast fræðilega undirstöðumenntun í varmafræði og í varmanýtni véla. Þeir læra að reikna og vinna með ferla sem eru myndaðir af ákveðnum ástandsbreytingum eins og isobar, isoterm, isochor, adiabat, isentrop, isentalpi eða polytropi. Nemendur teikna pV- og Ts-línurit fyrir kerfi sem eru sett saman af ferlunum og reikna út vinnu og varma í slíkum línuritum. Nemendur kynnast ýmsum gerðum gashverfla og læra um mismunandi uppbyggingu þeirra, fylgibúnað og virkni.
notkun Ts- og hs- línurita fyrir eim (Sankey -línurit).
notkun pV- og Ts-línurita fyrir Carnot- Dísil-, Ottó- og gashverfla.
samsetningu einása-, tveggjaása- og þriggjaása gashverfils og hvar komið er fyrir millikæli, eftirbrennara og varmaskipti.
virkni ýmissa þátta gashverfla.
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
reikna út hitastig, þrýsting og rúmtök Carnot- Dísil-, Ottó- og gashverfla.
reikna vinnu, afl, loftnotkun og eldsneytisnotkun.
reikna út varmanýtni framangreindra ferla.
reikna ásafl Dísil-, Ottó- og Gashverfla út frá reikningslegum forsendum og nýtnisjöfnum.
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
stjórna flóknum vélbúnaði og vélakerfum.
bregðast rétt við bilunum í stórum og flóknum vélakerfum.
setja sig inn í og skilja virkni uppsetts búnaðar.
Lögð er áhersla á fjölbreytt námsmat með leiðsögn. Námsmatið er í höndum kennara viðkomandi áfanga en þarf að fylgja þeim reglum sem kveðið er á um í skólanámskrá.