Í þessum áfanga eru útskýrðar grunnforsendur íþrótta- og þjálfunarsálfræði. Áfanginn mun gefa grunnþekkingu á ákveðnum tækniatriðum huglægrar þjálfunar á sviði íþrótta- og þjálfunarsálfræði og fræða nemendur um þær rannsóknir sem gerðar hafa verið í íþróttasálfræði. Lögð er áhersla á grunnskilgreiningar, líkt og: áhugahvöt (innri og ytri), örvun, stress, kvíða og ákveðin lykilatriði persónueinkenna. Hvað hvetur fólk til þátttöku í líkamlegri hreyfingu og hvað er „kulnun“ og „ofþjálfun“?
Áhersla er lögð á persónulega þætti, persónueinkenni, persónulega afstöðu, og tilfinningar sem hafa áhrif á framkvæmd og sálfræðilegan þroska í líkamlegri hreyfingu og þjálfunaraðstæðum. Nemendur verða þjálfaðir í hönnun og notkun spurningalista. Algengar sálfræðilegar raskanir meðal þátttakenda í íþróttum eru ræddar, líkt og: vímuefnamisnotkun, átröskun, og hreyfifíkn. Verkefni munu efla upplifun og þekkingu á tækniþáttum, kenningum og sviðinu í heild.
Grunnáfangi í sálfræði (SÁLF2AA05_24)
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
Hvað íþrótta- og þjálfunarsálfræði og nýtt hana til að tjá skoðanir sínar á ákveðnum þáttum þjálfunar eða hegðunar.
Fimm helstu efnisatriðum í þjálfunarsálfræði varðandi örvun stress og kvíða, hvatning, sjálfstraust, einbeiting og athygli, sjónmyndum og hugræn þjálfun og nýtt þá þekkingu í starfi eða frekara námi.
Tengt saman helstu efnisatriði og þekkingu í þjálfunarsálfræði, hvort sem er á ensku eða íslensku í vinnu með einstaklingum eða liðum.
Sögulegum lykilstaðreyndum og persónum úr sögu íþrótta- og þjálfunarsálfræði. Með hvaða hætti viðbragðsskilyrðing og virk skilyrðing hefur áhrif á hegðun.
Hvernig endurgjöf og samskipti geta mótað hegðun fólks.
Með hvaða hætti líkamsrækt getur haft áhrif á líðan fólks, t.d. á kvíða og þunglyndi.
Hvernig eigi að setja markmið og nýta þau á réttan hátt til að ná takmörkum.
Hvernig sjálfstraust tengist frammistöðu.
Áhrifum mikils álags á frammistöðu og líðan fólks.
Helstu einkennum geðrænna kvilla.
Þeim óheilbrigðu hegðun fólks sem getur fylgt íþróttaiðkun.
Helstu ástæðum fyrir íþróttaiðkun barna og unglinga.
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
Nota helstu aðferðir hegðunarstjórnunnar til að móta hegðun og þar með aðstoða einstakling eða lið í að breyta hegðun ef þess þarf.
Auka áhugahvöt iðkenda og þar með gera þá að betri liðsmönnum eða leikmönnum. Stjórna iðkendum í þjálfunaraðstæðum.
Gera markmiðssetningu þar sem árangur er mælanlegur.
Hanna æfingaáætlun sem getur haft jákvæð áhrif á líðan fólks.
Búa til spurningalista sem hentar vel í einkaþjálfun til að nálgast upplýsingar frá skjólstæðingum.
Bera kennsl á óheilbrigða hegðun og kunna leiðir til að bregðast við slíku.
Gera sér grein fyrir hvenær ákveðin hegðun eða geðrænir kvillar eru komnir útfyrir þekkingu og vita hvert skuli ráðleggja fólki að fara til að fá aðstoð annarra fagaðila.
Taka ábyrgð á því hvernig skuli stuðla að aukinni þekkingu fólk á íþróttasálfræði, bæði innan og utan greinarinnar og stuðla að framþróun hennar.
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
Auka líkur á að æskileg hegðun fólks verði endurtekin.
Hjálpa fólki að bæta árangur sinn í íþróttum eða líkamsrækt.
Setja upp æfingu sem getur dregið úr kvíðaeinkennum fólks.
Grípa inn í þegar iðkendur eru komnir í ofþjálfun eða eiga í hættu á að kulna.
Nota þekkingu sína til að minnka líkur á brottfalli barna og unglinga úr íþróttum.
Átta sig á hvaða þjálfunaraðferðum, hvers konar hegðun, æfingum, o.fl. skal beita þegar unnið er fyrir fólk.
Nota fræðilegar nálganir af fimm helstu efnisþáttum í þjálfunarsálfræði í raunverulegum þjálfunaraðstæðum, bæði á ensku og íslensku.
Styðjast við niðurstöður vísindalegra rannsókna við vinnu sína.
Vera gagnrýnin í hugsun og geta lesið fræði- og rannsóknargreinar sem settar eru fram í alþjóðlegu umhverfi.
Námsmat byggist á áfangamarkmiðum. Þess skal gætt að námsmat taki til allra þátta námsins og meti þekkingu nemandans, skilning og færni auk framfara, vinnulags og hugkvæmni. Lokamat er í formi lokaprófs, lokaverkefnis eða símats. Lágmarkseinkunn er 7.