Afbrotafræði er framhaldsáfangi í félagsfræði þar sem lögð er áhersla á að beita kenningum og rannsóknaraðferðum með það að markmiði að auka þekkingu nemenda á afbrotafræði sem fræðigrein. Nemendur öðlast færni í að beita helstu hugtökum afbrotafræðinnar, vinna með áhrif frávika á samfélagið, og skilgreiningu og flokkun afbrota. Einnig er leitast við að nemendur þekki samhengi menningar og afbrota. Mikilvægt er að nemendur geti greint hið félagslega ferli er liggur að baki hegðun afbrotamanna. Þannig er lögð áhersla á að nemandinn geti fjallað um frávik og afbrot út frá félagsfræðilegu sjónarhorni, beitt félagsfræðilegum hugtökum og kenningum á efnið.
FÉLA2KR05(ms)
Nemandi skal hafa öðlast þekkingu og skilning á:
kenningum afbrotafræðinnar
hugtökum greinarinnar
helstu frumkvöðlum greinarinnar
Nemandi skal hafa öðlast leikni í að:
beita félagsfræðilegu innsæi við umfjöllun um frávik og afbrot
gera grein fyrir og beita ólíkum kenningum í afbrotafræði
greina frá hvernig afbrot eru afstæð eftir menningu samfélaga
skilgreina og skýra helstu hugtök greinarinnar í töluðu og rituðu máli
velja fræðilegt sjónarhorn í tengslum við tiltekið viðfangsefni
gera grein fyrir helstu gerðum afbrota
vinna með ólíkar heimildir
Nemandi skal geta hagnýtt þá almennu þekkingu og leikni sem hann hefur aflað sér til að:
móta sér skoðun um ólík viðfangsefni afbrotafræðinnar
beita öguðum vinnubrögðum, taka ábyrgð á eigin námi og geti unnið í samvinnu við aðra
skilja helstu aðferðir afbrotafræðinnar og nýta sér kenningar hennar í töluðu og rituðu máli
beita gagnrýnni hugsun í fræðilegri og í almennri umræðu
miðla fræðilegum texta á fjölbreyttan og skilmerkilegan hátt
tjá skoðanir sínar og verkefni á skýran hátt, draga ályktanir og rökstyðja í fræðilegu samhengi
Gerð er grein fyrir námsmati og sundurliðun þess í námsáætlun.